de schoen...

Omdat het naar uitzag , dat ik zondag niet "ergens de stekker erin zou kunnen steken" wegens andere plannen en hier op vrijdagmorgen een soort zondagsstilte waarneembaar was, besloten naar het vridgagebed te gaan in de naburige moskee.. de receptie had toegezegd dat iemend me zou vergezellen. maar teon het puntje bij het paaltje kwam werd me slechts de weg gewezen naar een tentachtig bouwsel hier op het terrein.. In het spoor van anderen raakte ik even over twaalf binnen ,maar ... bij het haastig uitdoen van het schoeisel trapte ik mij hak van de schoen.. Allah straft waarschijnlijk onmiddellijk, want ik had gelogen over het wassen van hoofd en handen . omdat ik al zo verlaat was.. De dienst deels gevolgd ,maar toen het overvol werd heb ik mijn plekje afgestaan aan nog steeds binnenkomende gebedsgangers. Zo ontmoette ik strompelend Achmed.. een van de obertjes.. Hij bood spontaan aan voor reparatie te willen zorgen bij mijn vraag naar een hier niet aanwezige schoenmaker.. Het was het enige paar dat ik meenam in mijn overmoedige zeer beperkte pakkerij voor deze trip ... Gisteravond na zijn dienst om 22.15 buiten het terrein afgesproken. omdat hij zich niet mocht melden op mijn kamer..
Vanmorgen met spnninggewwacht opnieuw buiten het hek en tot mijn verbazing kwam hij aanzetten met een op Arabische ??? wijze gerepareerde schoen... Ik kan weer rondstappen op vertrouwd en goed ingelopen schoeisel...Deze zal ik nooit weg smijten . laat staan naar iemands hoofd .. en een volgende keer neem ik tioch maar iets van reserve mee.. Er blijken hier in de naaste omgeving slecht slippers te koop ..