..Toen we de volgende morgen opstonden, miezerde het heel lichtjes.. de avond ervoor had ik om even voor 8uur de zon nog tamelijk scherp in de zee zien wegzakken... Maar nu was er dan toch ---zoals gebruiklijk vanaf die koude Antlantische oceaan zeedamp gevormd. Had s avonds ook alleen maar pootje gebaad..
Toch bij 20C in korte broek met wel een T-shrt als extra op verkenning uit. Heerlijk die Duitse atmosfeer te ervaren.. In de 30 jaar (1885-1915) is er hier een duidelijk Germaans stempel op gedrukt.en ondanks de zelfstandigheid in de 90er jaren van de vorige eeuw is in Swakopmund die koloniale historie het meest merkbaar.gebleven. Had pech .. de enige? baeckerei annex konditorei was wegens verbouwing gesloten..
Na een 5 kwartier rondneuzen terug naar de camping om daar vlug te ontbijten en in te laden voor vertrek.
Nog steeds bewolkt ,maar aan de oostelijk horizon scheen het al lichter te worden. en dat werd bewaarheid ,want na 20 km reden we weer in het blakende zonlicht...
Na nogeens 10 km een zijweg in. natuurlijk stoffig grondpad... maar na ongeveer 15km waande ik me in een soort van maanlandschap..we reden door tot de voorde van de Swakoprivier,waar het wat bomenrijker en dus groener was...Om niet verder uit de koers te raken moesten we terugkeren.. Dus nogmaals over de maan............ Daar behoef ik dus al niet meer heen... Als jachttrofee een stukje steen meegenomen.. .
Eenmaal terug op de enige asfaltverbinding tussen de kust en het achterland van Namibie passeerden we prachtige rode rotsformaties en imponerende bergketens van tientallen kms lang..
Uiteindelijk werd het landschap weer Afrikaanse bosveldtype...en bereikten we Windhoek bij 35 C van de noordzijde..
Ook nu weer meer dan 400km afgelegd..
Wat een land!!!!