it paed werom

Om 5 uur was Gertzen present en na inladen van bagage en familie koos hij ondanks? het avondspits-verkeer toch voor de snelweg. Dus eerst tegen stroom in richting Pretoria en daarna over op R21 richting oostkant van Witwatersrand. Deze weg bleek helemaal niet verstopt....
Op Olivier Smuts me gauw ontdaan van koffer en bij Ocean Basket aan de familie-zeevruchten-schotel... Veel trek had ik niet ,want die millionair scholadekoek had diepe indruk gemaakt.. .dus een paar gegrilde garnalen.. Na afscheid rustig gewacht op inscheping. De Airbus raakte lang niet vol en zodoende had ik een dubbel zitplaats ter beschikking. Na opstijgen en avondmaal met ruime dronk rode Spaanse ging het horizontaal in foetus-houding.... en zowaar toch redelijk geslapen Om 6uur gewekt voor ontbijt. klok een uur teruggezet.. Mijn zonneopkomst ging niet door, want het was nog donker bij landing om 6.30..
Door Schengen-controle en daar sta je dan... 9 uur wachten..
Madrid- Barajas...
Metro bleek in reparatie. Er was- had het in het vliegtuig al gelezen- vervangend busvervoer... Even zoeken en toen met bus SE4 naar Mar de Cristal. Daar zou aansluiting zijn op metronet. ondertussen was het licht geworden.. Vond het in mijn katoentrui nogal koud toen ik buiten kwam, maar ontdekte sneeuwbedekte bergtoppen....
Bij eindpunt uitgestapt in de ochtenddrukte 100m gelopen en bijna verkleumd geraakt... Dus snel bus terug.. Opwarmen en ....treinkaartje gekocht... 9.49 vertrok de trein richting westkant van het centrum : Principe Pio... Route was veel ondergronds. passeerde o.a. Atocha waar ooit die terreuraanslag was.. In P.P. even bovengronds gekeken. De zon maakte het al aangenamer .als je zorgde dat je bschenen werd.. Ontdekte een cirkelbus route . kocht om warm te blijven een kaartje .. maar de bus raakte vast in het verkeer en niemand kon mij vertellen hoe lang die rondrit zou kunnen gaan duren.. Mijn Spaans was ontoereikend en hun Engels van zelfde orde.. Dus na 2 haltes uitgestapt en teruggelopen naar het station... 12.30 was de escapade voorbij en heb ik dommelend gewacht op miin laatste vlucht van ruim 2 uur in overvol vliegtuig ,met zo krap gezette stoelen ,waarvan ook de rugleuning niet (doelbewust?? bewogen kon worden.. Dat was een krampzit.. en vanaf ongeveer Bordeaux van 10km hoogte een vlakte van fondantijs..
Op Schiphol ontkreukt geraakt bij het wachten op de koffer.
Cor, Evelien en Klaas hadden me al ontdekt... Met warme jas aan rillend naar auto en in donker naar Sneek... 21.uur wie it paed werom folslein