een feest

Gistermiddag zijn we als drietal -Sawako was gelukkig ook ook weer van de partij met haar gezelligheid en informatie-
naar de Rikugien tuin zijn geweest. Een echte Japanse tuin uit de zgn Edo-periode (= de tijd van Japans isolatie tov de rest van de wereld) Het azaleagedeelte was al wat uitgebloeid en verder was er een demonstratie van de tweesnarige chinese viool. Natuurlijk opnieuw de theeceremonie. Op weg naar huis nog een korte stop gemaakt in het Takashimaya-warenhuis, waar het letterlijk zwart zag van de mensen... Maar ook dat moet men beleefd hebben voor een kort moment.. Buiten stonden lange rijen bij een donut-tent.. de nieuwste rage hier in Tokyo en als wanneer ieder dat een keer wil beleven, dan is het ..aanschuiven in de rij... Maar nooit gedrang... OP terugweg verdwaalden Sawako en ik , want David hield de warenhuisdrukte helemaal wel voor gezien en was al naar huis .. Dankzij de wolkenkrabbers raakten we toch op koers.. Anders had ik het echt (even) niet geweten... Het lijkt dan zoveel op elkaar en mijn leeskunst faalt..
Gisteravond weer even per exprestrein naar een voorstad,waar een matsuri ( religieus feest) in een traditie van ruim 12 eeuwen gehouden werd. Voorafgegaan door enorme middels touwen door mensen getrokken en bespeelde trommen werden de 8 heilige schrijnen elk op een soort van draagbaar al heen weer en draaiend van het ene heiligdom naar het andere verplaatst.. Natuurlijk massa van mensen De aankomst van de eerste loodzware van belletjes en witte knipsels voorziene schrijn hebben we gezien .. daarna in sneltrein(vrij leeg)-vaart naar
huis.. O ja de afstanden tussen de stations worden hier aangegeven in minuten en niet in kms..