onherkenbaar...
Door: zelf
03 Februari 2014 | Nieuw Zeeland, Prebbleton
Als ondertitel van deze reis staat het feest der herkenning.... dat geldt voor veel zaken.,maar vandaag echter niet. Om kwart voor elf hier vlakbij op de bekende bus gestapt naar het centrum van Christchurch... Onderweg de route aardig herkend, maar eenmaal bij het eindtstation- nu niet meer ondergronds maar op een open terrein - was ik het spoor volledig bijster... Niets herkenbaars meer... Overal braak iggende terreinen . De gebouwen die er stonden waren voor een groot deel door hekken omgeven en leegstaand.. Vond een straatnaambordje van Colombostreet.. Was dit die gezellige drukke winkelstraat van voorheen? Richting kathedraal gelopen.. De ruine was eveneens omgeven met hekwerk met slechts een paar openingen om de puinhoop te bekijken.. er tegenover stond een gebouw, dat ik mebekend voorkwam.. maar dat viel toch ooit in het niet bij de rest van de bebouwing? Via de eens levendige Gloucesterstraat naar de New Regentstreet.. Dit stukje met zijn victoriaanse sfeer bleek nog overeind te staan.. De kapper van weleer vond ik niet terug,maar er waren tenminste tekenen van commerciele activiteit..Besloot richting botanische tuin te gaan langs het riviertje Avon .. maar hiervan was het water grijsbauw en troebel omdat - zoals bleek - er stroomopwaarts met een dragline werd gewerkt..Ook de culturele buurt bleek behoorlijk beschadigd, maar herkenbaar.. In de botanische tuin gekeken bij het fraaie rosarium . Dit bleek intact ... het info-centrum er tegenover stond in de steigers ..
Er wordt heel hard gewerkt om het centrum opnieuw een kloppend hart te geven. Veel bouw projecten met zelfs hoogbouw , maar de sfeer van weleer is verdwenen..
Met een gevoel van heimwee na twee uur opgestapt in de bus naar huis... Heerlijk in de halfschaduw me verdiept in de Maori-taal..
Er wordt heel hard gewerkt om het centrum opnieuw een kloppend hart te geven. Veel bouw projecten met zelfs hoogbouw , maar de sfeer van weleer is verdwenen..
Met een gevoel van heimwee na twee uur opgestapt in de bus naar huis... Heerlijk in de halfschaduw me verdiept in de Maori-taal..
-
03 Februari 2014 - 15:38
Annie :
Dat was even een domper Fedde , ben benieuwd waar dit door gekomen is
dat moet je mij nog maar eens vertellen .
Vanmorgen ben ik dus naar een vriendin geweest altijd gezellig ,thuisgekomen ben ik gaan schuiven met de meubelen , zo nu en dan vind ik dat heerlijk , dan ben ik in mijn element hoor haha.
Nu ga ik aan mijn Engels beginnen , hier is elke dag zon maar koud , moest wel ramen krabben van de auto , heb niet snel ergens een hekel aan hoor maar hieraan wel aan koud werkje brr
Rinze deed dat altijd en ik heb geen garage dus ik moet wel he !
Geniet jij maar !
Lieve groet Annie
-
03 Februari 2014 - 16:41
Cor:
Hast seker echte zeebenen dast dr sa goed oerkoest lokkich mar seesyk liket my net noflik, fierder in moai ferhaal in echte mannewrald wiest dr wol in bytsje op fortocht dat it dr yn christchurch net weze soe as by dyn hjeddere besite wie it noch slimmer? lokkich is it dere no restiger ik hie in goed weekein, sneon de bsa en snein moai waar bin my jiska omwest ha lekker iten gjin kreeftcocktail en ek net haaievinnesop mar wol moai dekt letter jouns dyn cantate draait do ek mar betider it is hjoed al wat foarjierseftig strakblau en sinne mar wol wat fris fermeitsje dy leafs cor
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
