In geel bloemloos Namakwaland
Door: zelf
17 Februari 2017 | Zuid-Afrika, Vanrhynsdorp
Vlug eruit en slaapdronken mij koffer in ontvangst genomen.. Nog geen Wim Kotze te bekennen..,maar even later kwam hij in zijn bijna antieke vervoermiddel opdagen. De weg naar zijn "hermitage" op de voormalige meentgronden langs de gortdroge Troe-Troe rivier was kort.en de ontvangst spectaculair.. De reu van zijn koppel Engelse Springer Spaniels vond het bedreigend en beet zich vast in mijn overhemd... De schrammen met betadien behandeld en na een biertje er toch nog voor midddernacht in..
Bij het ontwaken was de zon om half 7 al volop bezig en bleek hoe verdord het landschap daar is ..In 1 1/2 jaar nauwelijks meer dan 10 mm regen gehad; Zijn groepje markante dorperschapen voert Wim met een soort van sennepeulen. dankzij boorgat-water staan de bomen er goed voor ,vooral de Karee en peperboom waren flink gegroeid en onder hen heb ik dan ook het grootste deel van de dag vertoefd bij temp van boven de 35 om Wim's verhalen aan te horen......
Hij ex-ambtenaar bij buitenlandse zaken van het voormalig bewind is genealogisch en geschiedkundig zeer belezen ... Dit stukje had dehalve ook als titel kunnnen hebben " aan de voeten van Gamaliel"
Zelf stond Wim op sommige momenten is de schaduw zijn stalen ingangshek te lassen...
Toen de zon al behoorlijk aan het zakken was reden we enkele kms buiten het dorp naar een eetgelegenheid om daar al discusierend een ladies-steak met frites te verorberen samen met Klawer-pinotage en zicht op de prachtige kleuren van de kransen van het Kamasgebergte..
Om 23.15 stapte ik weer in de bus om de reis tevervolgen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley