from coast to coast

Het was gisteren een regionale vrije dag i.v.m el besproken A&P show. Roel was vrij, liet zijn vrouw Bep op de allerjongste klienkinderen passen en wilde op zoek naar overige nakomelingen met toebehoren, die een soort triathlon aan het uitvoeren waren binnen kerkverband. Deze fiets-loop- fiets.(slaap )vlot,fiets-tocht begint aan de westkust en behoort te eindigen aan de oostkust bij Christchurch.. Nationaal wordt die ook eenmaal per jaar gehouden en dan moet deze monsterprestatie van meer dan 300km in een dag gedaan worden.
DE groep wilde ergens overnachten iets oostelijk van de eerste pas op zo'n 800m hoogte.. Zelf was ik bij de voorbespreking geweest en dus danig nieuwsgierig..
We togen om 9 uur op pad.. eerst door de wijdse Canterbury vlakte, waar het landschap door meestal goed gecultiveerde metershoge coniferenharen beschermd wordt tegen de ruwe valwinden uit de Zuidelijke Alpen. Dan na passage van enkele kleine dorpen omhoog via de Porters pas tot zo'n 900m tot in de het kale voorgebergte . in het dal van de Kaimakariri- rvier verder om de 'scheiding'te bereiken tussen oost en west ook op ruim 900 m bij de Mc. Arthurspas.. Toen waren we dan ook tussen de besneeuwde bergreuzen..
Op de heenweg was het nog bewolkt ,maar op onze terugreis was de hemel helder.... Wat een natuurschoon.. Via een kloof en het dal van de Tamawaki rivier afgedaald tot aan de Westkust...
Natuurlijk de kans aangegrepen om even pootje te baden. Na een warme hap de terugtocht aanvaard en dat werd een zoektocht naar de sporters-groep.. Verschillende toevluchtsoorden af ,maar geen tekenen van aanwezigheid.. Stelde Roel voor mij maar te dumpen daar in die schitterende doodstille natuur...
Uiteindelijk de groep getroffen , zodat we gerust konden huiswaarts keren..
Middels deze letters hoop ik iets te kunnen overdragen. Eigenlijk valt er slechts te zeggen , dat een mensenkind zo iets moet ONDERGAAN...
Lucky me . om dat te mogen...