zoals beloofd dl 3

zat 23/8.. Wat een sterrenpracht... bijna zonde om te gaan slapen.. Knolls recreatiegebied... een vondst.... een goed ontbijt en er vandoor.. Richting Nevada.. Nog even een stop bij de Salt flats west... om te lopen op de witte zoutlaag... alsof een mens op het witte van bomijs loopt.. wel voeten/schoenen vervolgens afspoelen..
Eenmaal in Nevada is het casino na casino...Bergen volop in dor landschap.. rivieren die ontstaan en verdwijnen... kilometers vreten.. in de hitte.. boven de 40 met gemak.. We doen deze staat op zijn breedst.. stoppen amper...en draaien in de namiddag af van de I 80 koers zuid west...Opnieuw door bergachtig terrein maar nu meer bebost..het Humboldt Forrest... na flink gedraai bereiken we de grens van California en opnieuw volgt er een pas met fraai uitzicht over het Mono meer.. een korte stop ,maar ook niet meer want het doel is een kampeerterrein bij de Glass Creek.. Daar vinden we ruimte en rust on de hoge dennenbomen. pizzamaal en vuurtje stoken van de volop aanwezige dennenappels.... we zitten hoog in de Sierra Nevada en ondanks het bomendek wordt het een koude nacht...
zon 24/8 Bij de ochtendwandeling ter verkenning van de beekloop, blijkt het vuur nog te smeulen.. dit opgerakeld om me te warmen en later stroken spek te roosteren voor bij het eier-ontbijt.. Ook de boterhammen blijken roosterbaar... De zon komt door en warmt ons verder op.. Naar de ingang van het Yosemite park is ietsje terug.. de rit nog verder omhoog zeer boeiend.. Fabelachtig uitzicht richting oosten.. Op 3031m hoogte rijden we het park in . eerst informatie en overleg en dan naar het Tenaya meer voor vissen ,zwemmen, luieren en picknicken met warme noodles.. en dat tussen enorme ronde basaltblokken aan kristalhelder water... een rustdag waardig... maaaarrr... niet te lang.. De Olmsted uitkijk moet genoten en dan die Sequoia-bomen.. een afdaling naar eentje in de Tuolumne Grove blijkt te ver en te steil.. hlaverwege gekeerd en Timon duwt Jur in zijn scootmobiel mee terug omhoog... zelf in eigen tempo terug en samen gewacht tot Timon zijn neer-en-opje heeft volbracht.. vervolgens het Yosemite dal in erg toeristisch en de watervallen blijken opgedroogd en de drie gebroeders-toppen haast onvindbaar...
Uiteindelijk toch gekozen voor opnieuw een hoge overnachting op het terrein van de Bridalveilcreek... Geen sterrenhemel maar metershoge bomen.